Χριστούγεννα ....
Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι Χριστούγεννα .Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν είναι μια κούπα ζεστή σοκολάτα μπροστά στο αναμμένο τζάκι την ώρα μάλιστα που οι πρώτες νιφάδες του χιονιού αρχίζουν δειλά δειλά να πέφτουν και να μετατρέπουν σε ένα λευκό τοπίο το μπαλκόνι σου …. Πολύ θα ήθελα να είναι αυτό ..νομίζω είναι μια πολύ ζεστή εικόνα αλλά αυτές είναι δικές μου εκτιμήσεις …. Χριστούγεννα είναι αυτό που νιώθουμε …είναι αυτό που κουβαλάμε μέσα μας ..ίσως μια παλιότερη ανάμνηση τόσο δυνατή που θέλουμε να την ξαναζήσουμε .. έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να θέλω να ξανανιώσω κάτι πολύ δυνατό … Τι ωραία που ήταν κάποτε …μια εποχή που ζούσες με ένταση την όλη φάση των γιορτών …που πίστευες στο όλο πνεύμα των Χριστουγέννων …που έβλεπες μια ταινία στην τηλεόραση και ταυτιζόσουν …που ζούσες με πάθος την κάθε στιγμή και δεν μιζέριαζες με όλη ρουτίνα των γιορτών …. Κάποτε μέτραγες αντίστροφα με ενθουσιασμό την έλευση του νέου έτους ..περίμενες ότι όλα θα γίνουν καλύτερα χωρίς να ήξερες γιατί ….αλλά αυτή είναι η διαφορά …η παιδική αφέλεια ,αυτή η άγνοια ήταν που μας έδινε όλη αυτή την αισιοδοξία …..σαν να μεγαλώσαμε απότομα αισθάνομαι …δεν υπήρξε μια περίοδος προσαρμογής και βρεθήκαμε απευθείας στην ωμή πραγματικότητα στην οποία δεν χωράνε ρομαντισμοί πάσης φύσεως …. Πάντα οι γιορτές μου προκαλούσαν μια πολύ γλυκιά μελαγχολία …τόσο γλυκιά όσο η μελαγχολία της ευτυχίας του Μάνου Χατζιδάκι … και είναι ένα αίσθημα πολύ ωραίο το οποίο αν το διαχειριστείς σωστά μόνο κέρδη μπορείς να αποκομίσεις … Η Μελαγχολία συνιστά απομόνωση (μικρής διάρκειας) και εκτενή ενδοσκόπηση ..βάζεις κάτω τα πράγματα και βλέπεις σε ποιους τομείς έκανες λάθη και σε ποιούς όχι και οργανώνοντας τη στρατηγική σου θέτεις κάποιους στόχους για το νέο έτος … Τα λαμπιόνια και η όλη υπερβολή ανέκαθεν με κούραζαν ποτέ δεν εκτίμησα το πρασινοκόκκινο φωτάκι του στολισμένου γειτονικού σπιτιού …πάντα μου άρεσε αυτή η διακριτικότητα … ένα ωραία στολισμένο δέντρο και μέχρι εκεί … τίποτα περισσότερο που μπορεί να σε κουράσει … Ο Φοίβος Δεληβοριάς έδωσε μέσα από τα δικά του Χριστούγεννα αυτή την νότα μελαγχολίας που ανέφερα ... και για του λόγου το αληθές επικεντρώθηκα σε ένα σημείο αυτού του τραγουδιού του Δεν περιμένω όμως τίποτα πια
Τον Αι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά … Ίσως για κάποιους νά 'ναι ακόμα γιορτή
Μα ποιοι είν' αυτοί; Ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά; πολύ ματαιόδοξο …αυτό είναι που τελικά μας έκανε λιγάκι επιφυλακτικούς …. Ψάχνουμε τρόπους να απομυθοποιήσουμε αυτό που βιώνουμε ξεχνώντας ότι έτσι παύουμε να ελπίζουμε …παύουμε να ονειρευόμαστε … Ποια είναι τα καλύτερα Χριστούγεννα για μένα ? βλακώδης η ερώτηση … νομίζω πως δεν ξέρω και την απάντηση …πολύ πιθανόν να είναι ένα συγκερασμός ωραίων στιγμών των τελευταίων ετών ….ίσως να τα περιμένω ακόμα …. μπορεί να ήρθαν και να μην το πήρα χαμπάρι… Η στην τελική μπορεί να και μην έρθουν ποτέ αν συνεχίσω να σκέπτομαι έτσι ….μπερδεύομαι πραγματικά στο να ξεχωρίσω κάτι τόσο αφηρημένο .. Μπορεί να μιλάω και λίγο ηθικοπλαστικά .. όμως νομίζω πως υπάρχουν ακόμα ,κάπου γύρω μας, άνθρωποι που δεν έχουν χάσει την πίστη τους στο όνειρο … δεν άλλαξαν γιατί είχαν το ψυχικό υπόβαθρο να δουν μόνο τα θετικά των γιορτών ..και αυτοί είναι που τελικά ζουν την ουσία και όχι το επιφανειακό σκηνικό που βιώνουμε όλοι μας … Ελπίζω σε κάποια μελλοντικά γλυκά Χριστούγεννα ..αλλά προς το παρόν θα το πάρω πάνω μου και θα επιδιώξω κάτι καλό ..αν και αυτό δεν αναιρεί το μελαγχολικό της φάσης που ούτως η αλλιώς πολύ το γουστάρω ….
Τον Αι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά … Ίσως για κάποιους νά 'ναι ακόμα γιορτή
Μα ποιοι είν' αυτοί; Ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά; πολύ ματαιόδοξο …αυτό είναι που τελικά μας έκανε λιγάκι επιφυλακτικούς …. Ψάχνουμε τρόπους να απομυθοποιήσουμε αυτό που βιώνουμε ξεχνώντας ότι έτσι παύουμε να ελπίζουμε …παύουμε να ονειρευόμαστε … Ποια είναι τα καλύτερα Χριστούγεννα για μένα ? βλακώδης η ερώτηση … νομίζω πως δεν ξέρω και την απάντηση …πολύ πιθανόν να είναι ένα συγκερασμός ωραίων στιγμών των τελευταίων ετών ….ίσως να τα περιμένω ακόμα …. μπορεί να ήρθαν και να μην το πήρα χαμπάρι… Η στην τελική μπορεί να και μην έρθουν ποτέ αν συνεχίσω να σκέπτομαι έτσι ….μπερδεύομαι πραγματικά στο να ξεχωρίσω κάτι τόσο αφηρημένο .. Μπορεί να μιλάω και λίγο ηθικοπλαστικά .. όμως νομίζω πως υπάρχουν ακόμα ,κάπου γύρω μας, άνθρωποι που δεν έχουν χάσει την πίστη τους στο όνειρο … δεν άλλαξαν γιατί είχαν το ψυχικό υπόβαθρο να δουν μόνο τα θετικά των γιορτών ..και αυτοί είναι που τελικά ζουν την ουσία και όχι το επιφανειακό σκηνικό που βιώνουμε όλοι μας … Ελπίζω σε κάποια μελλοντικά γλυκά Χριστούγεννα ..αλλά προς το παρόν θα το πάρω πάνω μου και θα επιδιώξω κάτι καλό ..αν και αυτό δεν αναιρεί το μελαγχολικό της φάσης που ούτως η αλλιώς πολύ το γουστάρω ….
(Το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά με ώθησε να το γράψω και το αφιερώνω στην Sleepless με πολύ αγάπη )